12 Mayıs,

Sıradan bir adamın, sıradan bir yılının, sıradan bir günü. Omuzları soğuk kalan biri için pek ehemmiyeti de yok günlerin açıkcası. Gidenlerin seçtikleri yolların ağzında bırakılan veda bakışlı insanlar için pek can sıkıcı, geçen zaman. Dediğim gibi ehemmiyeti olamayan bir gün, fakat kendimle ters düştüğüm, belirti oluşturmama engel olamadığım bir gün. Saçma, daniska! En kederli yanı ise günün gelişi değil, gidişidir. Gidişler insanın nasılda boğazına yapışır değil mi. Yapışır. Sonra aylak aylak arkasından bakar kalırsın. Kırgın bir gecede hazımsızlanır kalırsın. Gıkın çıkmaz, içine kapattığın fırtına o gece kimseye değmez de sen içinde bir gecelik fazla savaşırsın. Sıradan bir gün, sıradan bir hayatı nasıl da sorgulatırmış.