Her gün olmasa da, bir hafta içerisinde çok düşündüğüm bir konu. Son yıllarda kat ve kat artan tecavüzler, çocuk istismarları, tacizler beni epey yıprattı. Çünkü yoğun bir empatiye sahibim. Ensar vakfında 40 çocuk, 9 kadın... Özgecanlar, Canseller.. 6 yaşında ailenin amcasından, dedesinden istismara uğrayan çocuklar.. Çocuklar. Metro firması Muğla-İstanbul yolunda olan vaka. Dün öğrendim. Bir muavinin bayan yolcunun üzerine yaptığı mastürbasyon. Ve o bayanın saatlerce orada o vaziyette inceleme ekiplerinin beklemesi. Ne acı değil mi? Yanlış anlamayın bayan için demiyorum. Buna sebebiyet veren herkesin, halkın acısı bu. Metroda, otobüste, tramvayda yaşanan olaylar. Hayatımda 4 kere tramvaya binmişimdir. 1 inde de denk geldim böyle bir rezalete. Zaten diğerleri de taraftar tramvayıydı. Ateş başıma vurdu iki gün etkisinden çıkamadım o sahnenin. Peki benim vicdanımı böyle acıtan bir şey başkalarında neden hiç ses oluşturmuyor. Ya ben dışarıdaki her insanı benden bir parçaymış gibi enpatiyle yaklaşıyorum ya da bazı insanlar için dışarıdaki herkes düşman. Ve düşman ne yaşarsa mubah gibi. Neden böyleyiz diye kafamı duvarlara vurdum, kafam acıdı. Sadece kafam acıdı.
Başka bir dalına değinecek olursak. Bu insanlar neden serbest. Bu nasıl bir düzen, bu nasıl bir adalet palavrası. Bu erkeklerin serbestliği, kadınların ise sınırların içinde boğulması gerektiğini söyleyen boktan zihniyet nedir. Bunun adı namus mu? Yok kardeşim, böyle bir şey yok. Eğer ortada bir namus zırvanası varsa bunu ilk erkekler adam gibi yaşayacak. Kadınların üzerine yüklenen bir ton yükü ki bu yükü toplum yüklüyor. Buna mecbur olmadığı gibi, bu alçak ve hiçbir ahlak kalıbına girmeyen davranışların hedefi olamaz.
Neşet Ertaş, ' Kadın insandır, biz erkekler ise insanoğlu.
Benzer olaylar başına gelmiş biri olarak şunu demek isterim, toplum olarak o kadar bastırılıyoruz ki, olayı yapan değil yaşayan kişi kendini suçlu hissediyor. Hatta öyle bir an geliyor ki 'ya belkide ben bu olayı hayal ettim, gerçek değil' bile diyebiliyorsun. Bunu gerçekten diyorsun. Çünkü etrafındakiler o kadar tepkisiz ki, sana karşı öyle tavırları var ki kendini suçluyorsun, ben düşündüm herhalde bende bir anormallik var diye. Sonra düşüne düşüne gerçek olduğu kanaatine varıyorsun. Bu seferde karşındaki pişkin pişkin seni suçluyor. Diğerleri mi? Tabiki çanak tutuyor. Herşeyi gizli yaptığı için kendini tertemiz sananların toplumu bu ve maalesef buna dahil yaşamak midemi bulandırıyor.
YanıtlaSilKesinlikle haklısın. Biri için sokağa dökülseydik arkası gelmezdi. Benim umudum herhangi bir otoriteden değil de şuan yetişen nesilden
YanıtlaSilUlaşım araçlarında yaşanan tacizler... Nasıl oluyor da erkekler bu hakkı kendilerinde görebiliyor anlamıyorum. Ama bu biraz aileden başlıyor. Aile içinde erkek çocukları el üstünde büyütüp her yaptığına, her istediğine göz yumup kız çocuğunu ezmek. Kız çocuğu okur muymuş anlayışı. Bu zihniyet değişmediği sürece daha çok görmemezlikten gelinir, ne yazık ki. Ama o istedi, eteği kısaydı, gece saatte sokakta yürüyordu vs.
YanıtlaSilUmarım bu düzen, bu anlayış değişir.
Haklısın, umarım
YanıtlaSil